Ik durf wel eens klagen dat de tijd niet snel genoeg gaat. Als de winter wat te lang duurt naar mijn zin, als het op het werk wat tegenzit, als de verbouwingen te lang aanslepen, …
Maar als ik dan een maandje geen tijd wil of kan maken om te bloggen, besef je pas hoe snel de tijd gaat. 

Het ontbrak me een beetje aan energie en tijd om me voor de computer te zetten en te schrijven. Elk vrij moment heb ik in ons eigen huis gespendeerd om mee te verbouwen en de andere momenten zorg ik voor onze jongens.
Ik zal blij zijn als ik weer wat meer tijd heb. Aftellen naar de zomer!

Die zomer voelt overigens heel dichtbij met de temperaturen van de afgelopen dagen. Het voelde echt als zomer. Blauwe hemel, warme zon, zwembadje in de tuin en blote kleuterbillen. Alles erop en eraan. De paashaas moest dus wel erg uitkijken met zijn eitjes, dit weekend. Niemand houdt van gesmolten eieren.

Voor Levi was het zijn tweede bewuste Pasen. Eitjes rapen vindt hij geweldig. Hij verstopt ze dan weken nadien nog overal en dan moet je ze zelf gaan zoeken. Als volwassene vind ik wel dat de lol er gauw af is hoor. Gelukkig zijn na een tijdje de meeste eitjes op, of op één of andere vreemde manier in de vuilnisbak beland en dan kunnen we weer doorgaan met ons leven.

Gezien het mooie weer kon de zoektocht naar eitjes voor het eerst buiten doorgaan. Ik was er al vroeg uit en zorgde dat ik me nog veilig door de tuin kon bewegen voor Levi wakker was. Lewis tutte van zijn flesje in de relax en liet het alvast niet aan zijn hartje komen.
Toen Levi een halfuurtje later wakker werd, had hij nog niet veel in de gaten. Het was pas toen papa hem erop wees, dat hij buiten de eitjes zag liggen.
'Mama! De paashaas is geweest!' Oh en wat hou ik me dan graag van de domme. Dat snuitje liep over van geluk. Hop, aankleden, mandje erbij en naar buiten.


Levi is geen chocoladeboertje (meer). Voor een kind dat potten Nutella bij de vleet verslindt is hij een erg lastige chocolade-eter. Hij lust wel melkchocolade, maar niet in kleine eitjes of in vormpjes, wel in chocoladelolly-vorm. Hij eet geen witte chocolade, behalve in Kinder Surprise. Maar die mini Kinder paaseitjes lust hij dan weer niet. Grote chocolade-eieren zijn ook geen succes, dus de paashaas heeft Kinder Surprises gebracht. Maar ja, alles is relatief, want op de paasbrunch bij oma en opa vanmiddag, plette meneer een chocolade kip en legde de stukjes op zijn sandwich. No problem!
En dan moet ik nog weten wat wel en niet kan voor meneer... 


Die snuit zegt het anders wel allemaal. Of hij ze nu lust of niet, het was een leuke speurtocht. Al had de paashaas het niet goed verstopt, zei hij. Hij vond het maar niets dat er acht eitjes op de tuintafel lagen, zomaar in het zicht. Té gemakkelijk!
Maar onder de magnolia lagen nog twee verrassingen. Een reuze-bellenblaas en een petanquespel! Ideaal voor met dit mooie weer en dus al goed van pas gekomen. Elke avond zegt hij tevreden:
'Goed dat de paashaas het spel van de balletjes meegenomen hebt he?' Goed gedaan, paashaas.