Ik ga heel graag naar de bibliotheek. Ik zou alleen willen dat ik meer tijd had om in een boek te kunnen kruipen. Dat zou ik kunnen als ik de televisie achterwege zou laten 's avonds, maar dat vind ik dan ook te gezellig.

De enige boeken die ik lees, dat zijn dus de boeken die ik 's avonds voorlees als Levi in zijn bed ligt.
Het is een ritueel waar ik steeds aan vasthou. Enkel als we laat thuis zijn of als hij stout is geweest, dan komen er geen boekjes aan te pas.
Hij heeft nogal snel een favoriet boek en daarom ga ik met hem naar de bibliotheek. Voor afwisseling. Soms krijgt hij wel eens een boek van zijn nonkel en tante, maar dan is het ook enkel dat boek dat je mag voorlezen. Zo heb ik er onlangs één bijna 7 weken aan een stuk elke dag voorgelezen. Hij kon het eigenlijk al zelf vertellen. Dan weet je dat het tijd is om te vernieuwen.

We hebben hier vlakbij ons een hele kleine bib. Als we een beetje verder rijden komen we bij een grotere. Daar staan meer kinderboeken, leuke knusse hoeken om te zitten en te spelen en daar hebben ze ook heel veel dvd's.
Ik laat Levi altijd zelf zijn boeken kiezen en ik zorg dan dat er bij zijn selectie altijd één of twee voorleesboeken zitten, die niet té lang duren.

Daarna gaat hij zelf nog wat films uitkiezen en dan moet ik hem echt temperen. Dinsdag had hij zijn kleine karretje [want de kleuters mogen hun boeken in een houten winkelkarretje leggen] volgeladen met films. Ik denk dat hij er 8 van Brandweerman Sam had en alle edities van Platvoet en zijn vriendjes. Gelukkig kon ik hem overtuigen met het argument: 'als je ze nu allemaal al meeneemt, heb je volgende keer geen films meer om te kiezen'. Crisis afgewend. 

Toch fijn hoe hij op zo'n jonge leeftijd zijn plan al helemaal kan trekken. Je ziet dat hij regelmatig in de bibliotheek komt en zich aan de afspraken houdt. Hij is er rustig, kiest mooi alles uit en hij weet nu ook dat we niet meer dan vijf films mogen meenemen, want dat heeft de mevrouw van de bib hem verteld.
Het is alleen jammer dat de boeken voor volwassenen ergens anders staan, want na een tijdje is hij me kwijt en roept hij de hele tijd 'mama!' terwijl hij zenuwachtig met zijn winkelkarretje rondrijdt. Maar ook dat zal hij binnenkort wel afleren.

Hebben jullie boekenwormpjes in huis? Hoe vaak gaan jullie naar de bib en wat vinden de kids ervan?